(quote Frouke Vermeulen, schrijfster van het boek “Vechten tegen verveling” -gevangen in een bore out)
Je hebt best wel een leuke baan met fijne collega’s. Het werk is niet al te zwaar, qua hoeveelheid precies goed en het kost je weinig hoofdbrekens. Een baan die goed is te combineren met je thuissituatie. De dagen rijgen zich vanzelf aaneen. Op een doorsnee werkdag ben je met van alles en nog wat bezig. Je vraagt je na zo’n dag weleens af wat je nu eigenlijk precies hebt gedaan en bijgedragen. Maar ach je bent lekker bezig geweest, je ontvangt je salaris…
De tijd verstrijkt en langzamerhand is er een gevoel van ontevredenheid naar binnen geslopen. Een gevoel waar je de vinger niet achter kunt krijgen. Op het werk klaag je vaker over de manier waarop dingen worden aangepakt en andere zaken. Je voelt je vaker moe, lichamelijk en/of mentaal en ’s nachts lig je regelmatig wakker. Je voelt dat er iets niet klopt, maar wat?
Hoe lang geleden is het dat je voldoening voelde aan het eind van de werkdag of werkweek?
Weken misschien wel maanden zijn voorbij gegaan. Inmiddels ben je zover dat je reikhalzend uitkijkt naar het einde van de werkdag en elke minuut aftelt om naar huis te kunnen gaan. Thuisgekomen ben je tot niets in staat. Ook de weekenden hang je meer op de bank dan dat je er vanaf komt. Je hebt nergens zin in en bent zó moe. Je huisgenoten valt het op dat je wat chagrijnig bent en soms een kort lontje hebt.
Schaamte en schuldgevoel weerhouden je ervan om anderen te vertellen over wat jou bezighoudt en hoe je je voelt. Je relativeert er lustig op los: “Wat zeur ik nou eigenlijk, ik heb tenminste een baan met fijne collega’s en goede arbeidsvoorwaarden. Op den duur zal e.e.a. wel veranderen en verbeteren. En als ik wat harder werk gaat de dag snel voorbij”. Die ene onverklaarbare huilbui of woede-uitbarsting van vorige week, ach dat overkomt toch iedereen weleens?
En zo ben je al een hele tijd, misschien al jaren bezig. Zowel op het werk als thuis speel je toneel. Misschien ga je nog tot in lengte van dagen zo door totdat jouw lichaam en geest je een halt toeroepen. Of……… je laat vandaag het volgende even op je inwerken:
“Als je ziel zich verveelt, dan verzet hij hemel en aarde om je aandacht te trekken.”
Want mogelijk ben je aan het afstevenen op het broertje van burn-out: de zogenaamde bore-out. Dit betekent dat je letterlijk ziek (aan het worden) bent van verveling ook al ben je dagelijks druk bezig met van alles en nog wat. Ernstige verveling op het werk kan leiden tot stress en zelfs depressies. Bij verveling die leidt tot een bore out wordt iemand niet of onvoldoende uitgedaagd en geprikkeld en kan niet de dingen doen waarvan hij/zij energie krijgt.
Het boek “Vechten tegen verveling” -gevangen in een bore out- geschreven door Frouke Vermeulen is een aanrader als je meer wilt weten over een bore out. Zij herkende bij zichzelf en herkent bij de mensen die zij begeleidt 4 fases bij het ontstaan van de uiteindelijke bore out:
- Oké fase, 2. Relativeringsfase, 3. Alarmfase, 4. Instortingsfase/Bore out.
Hoe voorkom je een bore out of een herhaling daarvan?
Leef en werk vanuit wie je bent i.p.v. uitsluitend te blijven doen wat je kan.
Ken jouw aard/karakter, weet waarvoor je in de wieg bent gelegd, wat jouw intrinsiek motiveert, jouw behoeftes zijn en je energiegevers. Kortom, ken je sterke kerntalenten en leef ze.
Nick, 43 jaar belde ten einde raad op om een afspraak te maken voor een kerntalentenanalyse. Voor de 3e keer was hij ziek thuis vanwege, naar men toen dacht, een burn out. Nick wilde heel graag werken en had het gevoel dat hij zich daar juist beter bij voelde. De inhoud van zijn werk was aangepast om te voorkomen dat Nick teveel energie zou verliezen. Hij wilde voorlopig deels thuis werken en deels op kantoor, maar dat paste niet binnen het beleid van de organisatie. Onlangs was er op het werk er iets voorgevallen, waarbij Nick buiten proporties had gereageerd en zelfs agressief was geworden. De leidinggevende had hem geadviseerd zich opnieuw ziek te melden en voorlopig niet te werken. Het leek een goed idee als Nick 2x in de week langs zou komen om met collega’s koffie te drinken of te lunchen. Zo voelde hij zich toch betrokken dacht de leidinggevende en was hij er even uit.
Uit de kerntalentenanalyse kwam naar voren dat 19 van de 23 Kerntalenten sterk aanwezig waren bij Nick. Uit de check in hoeverre Nick deze kwijt kon in zijn werk, bleek al snel dat er sprake was van een bore-out in plaats van burn out. Rustiger aan doen en minder uitdagend werk was juist funest voor hem. Van de 4 niet sterke kerntalenten, was “Passieve sociabiliteit” er één van. Zonder actie of doel samenzijn met anderen voor socializing en small talk kostte Nick bakken energie. De goed bedoelde adviezen van de leidinggevenden, pastte niet bij Nick en hadden dus een averechts effect. Met zijn behoefte aan autonomie, afwisseling en uitdaging was hij er meer bij gebaat als hij zelf mocht ontdekken en bepalen welk werk hij in zijn huidige situatie aankon en waar en wanneer hij dat het liefste uitvoerde.
Ageeth van der Velden
